ชั่วฟ้าดินสลาย นิทรรศการเดี่ยวโดย ตะวัน วัตุยา
ระยะเวลาจัดแสดงงาน: 12 พฤศจิกายน – 30 ธันวาคม 2565
ณ Xspace Gallery กรุงเทพฯ (Main Hall)
“ชั่วฟ้าดินสลาย” โดย ตะวัน วัตุยา
บรรยากาศเเห่งการเรียกร้องเสรีภาพเเละความเสมอภาคในสังคมไทยที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ทำให้เราเห็นวรรคตอนของช่องว่างทางประวัติศาสตร์ที่เป็นสายธารไหลเวียนวนมาครบบรรจบ ที่มีทั้งเเสงทองส่องสว่างเเห่งอุดมการณ์อันเสรีเเละขุมนรกที่มาเยือนเราซ้ำเเล้วซ้ำเล่า ราวกับความฝันที่ซ่อนฝันอันชั่วร้ายซ้ำวนไปมาเป็นผีร้ายที่หลอกหลอน ดั่งขุมนรกที่อยู่ในรอยเเผลประวัติศาสตร์การเมืองไทย
อำนาจจะไม่มีประโยชน์เลยหากปราศจากผู้อยู่ใต้อำนาจ เเละอำนาจจะไม่ทรงพลังเลยหากผู้ที่อยู่บนสุดของอำนาจนั้นจะไม่ได้ครองอำนาจนั้นตลอดไป การยึดครองอำนาจจึงอุบัติขึ้น เเละเกิดขึ้นมาตลอดในสังคมไทยที่ผ่านมา
สิ่งหนึ่งที่เป็นกลไกลสำคัญที่ผู้มีอำนาจต้องการ คือ การทำให้หูตาคนในสังคมมืดบอด ด้วยการคัดสรรสิ่งที่ต้องการให้เชื่อมาให้อย่างสำเร็จรูป ในทศวรรษ 2490 โฆษณาชวนเชื่อทางการเมืองคือเครื่องมือสำคัญในการสร้าง “ความเป็นชาติ” สิ่งต่าง ๆ ที่ดูเหมือนจะดีงาม เป็นอุดมคติใหม่ถูกสรรค์สร้างเป็นภาพเเห่งความดีราวสวรรค์ส่องเเสงทองมายังสังคมไทย
หากเเต่สิ่งที่ปรากฏคือคำหวาน ที่โปรยปรายมาสู่แผ่นดินที่เเห้งเหือด หยดน้ำที่หวานหอมได้ราดรดเเผ่นดินให้ชุ่มฉ่ำได้เพียงไม่นานก็เเห้งหายไปตามกาลเวลา ขุมนรกอันเกิดจากความขัดเเย้งของผู้มีอำนาจกับผู้ที่อยู่ใต้อำนาจได้ปะทุขึ้น ความใฝ่ฝันของนักอุดมการณ์เสรีดูเหมือนจะสวนทางกับรัฐที่กุมอำนาจมากขึ้นในทุกขณะ ความรุนเเรงที่โหดร้ายได้ก่อตัวขึ้นเป็นผีร้ายที่หลอกหลอนเเละวนเวียนอยู่ในเรื่องราวการเมืองไทย
รอยแผลต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับสังคม/การเมืองไทยยากที่จะลบเลือนยิ่งมีความพยายามลบเท่าใด มันยิ่งปรากฏรอยด่างช้ำชัดเจนเท่านั้น รอยเเผลเป็นที่เกิดขึ้นเป็นดั่งภาพประวัติศาสตร์การเมืองไทยที่ตกร่อง สะดุด ไม่ต่อเนื่อง หากเเต่เรื่องราวยังคงวนเวียนอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์สังคม/การเมืองไทยอย่างไม่รู้จบ
นิทรรศการ “ชั่วฟ้าดินสลาย” โดยตะวัน วัตุยา นำเสนอหุบเหวของช่วงหนึ่งของประวัติศาสตร์การเมืองไทยที่วนเวียนเกิดขึ้นซ้ำไปมาอย่างไม่รู้จบ ความพยายามสร้างรัฐชาติด้วยการโฆษณาชวนเชื่อเริ่มจากคติชาตินิยมในยุคหนึ่ง จนถึงการสร้างจุดศูนย์กลางใหม่ให้ชาวไทยนั้น สิ่งที่ซ้อนเร้นอยู่กลับสร้างเรื่องราวที่ส่งต่อมาอย่างน่าสะพรึง ในนิทรรศการนี้นำเสนอห้วงขณะของประวัติศาสตร์ที่เกิดขึ้นในสังคมไทย ผ่านจิตรกรรมที่นำเสนอเรื่องราวที่มีความต่างกันอย่างสุดขั้ว ด้านหนึ่งนำเสนอเเต่สิ่งสว่างสุขสดใส ด้านหนึ่งนำเสนอสิ่งมืดมนดั่งผีชั่วร้ายที่ตามหลอกหลอนสังคมไทย
ประวัติศาสตร์ที่บอบช้ำกระจัดกระจายอยู่ในพื้นที่ที่โอบล้อมเราเป็นดั่งกวีที่ไร้ที่มา ปราศจากจุดเริ่มต้นเเละจุดจบ พร้อมที่จะวนเวียนชั่วนิรันดร์ ราวกับผีร้ายที่หลอกหลอนสังคมไทย เป็นโศกนาฎกรรมเเห่งความจริงที่เกิดขึ้น และเป็นคำสาปที่สิงสู่ในฝันร้ายอยู่ตราบชั่วฟ้าดินสลาย
ชั่วฟ้าดินสลาย นิทรรศการเดี่ยวโดย ตะวัน วัตุยา
ระยะเวลาจัดแสดงงาน: 12 พฤศจิกายน – 30 ธันวาคม 2565
ณ Xspace Gallery กรุงเทพฯ (Main Hall)
พิธีเปิดงาน : วันเสาร์ที่ 12 พฤศจิกายน 2565
เวลา 16.30 – 19.30 น. – Opening Reception
เวลา 19.30 – 23.00 น. – Galleries’ Night
