GSA17APNJ01

ย้อนเยือนแรงบันดาลใจจากศานตินิเกตัน “ศิลปะคืออะไรเล่า คือคำตอบของจิตวิญญาณแห่งความคิดสร้างสรรค์ของมนุษย์ ต่อเสียงเพรียกแห่งความจริง” —รพินทรนาถ ฐากูร นับแต่รุ่งอรุณแห่งมนุษยชาติ มวลมนุษย์ได้สร้างสรรค์งานศิลปะจากความคิดสร้างสรรค์ของตน ศิลปะคือสิ่งที่เชื่อมโยงมนุษย์เข้ากับโลกภายนอกที่ตนรับรู้ และโลกภายในที่ตนแสวงหาศิลปะหลากหลายรูปแบบได้พัฒนาขึ้นตามยุคสมัย จากยุคดึกดำบรรพ์จนถึงยุคดิจิทัล แม้ว่าจะถูกห่อหุ้มด้วยเค้าโครงภายนอกที่เปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ๆ แต่แก่นสารของศิลปะรูปแบบต่างๆ เหล่านั้น ก็ยังคงเหมือนเดิม กล่าวคือเป็นรูปแบบการแสดงออกที่ตกผลึกแล้วจากการกลั่นกรองผ่านจิตใจมนุษย์ ศิลปะก็คือหนทางหนึ่งในการสื่อสารนั่นเอง ดังนั้นการจะกล่าวว่าศิลปะเป็นเครื่องมือเชื่อมโยงคนทุกเพศทุกวัยเข้าด้วยกันคงจะไม่เกินเลยไปนัก ที่ใดมีศิลปะ ที่นั่นย่อมมีการเชื่อมโยงกัน ตัวอย่างเช่น ดนตรีและนาฏศิลป์ ย่อมต้องมีผู้แสดงและผู้ชม เช่นเดียวกับที่กาพย์กลอนย่อมต้องมีกวีและผู้อ่าน ในทำนองเดียวกัน ภาพวาดแม้จะวิจิตรงดงามสักเพียงใดก็ย่อมไร้ความหมายหากไม่มีผู้ดู...